Spalanie biomasy
Pompa ciepła
Energię uzyskuje się stosując pompę ciepła, która wymusza obieg energii cieplnej ze źródła zimniejszego (grunt) do ogrzewanego budynku. Zastosowanie tego urządzenia umożliwia korzystanie z energii zmagazynowanej w gruncie, który podgrzewany jest przez energię słoneczną. Takie ogrzewanie nie ma nic wspólnego z gorącymi źródłami ani z wykorzystaniem energii geotermalnej. Nośnikiem energii, który napędza pompę ciepła, w większości wypadków jest energia elektryczna. Jedynie w pojedynczych przypadkach pompa ciepła napędzana jest przez silnik spalinowy zasilany gazem ziemnym1.
Wady i zalety:
bardzo niskie koszty jednostki produkowanego ciepła,
wysoki koszt inwestycyjny, zwłaszcza wykonania wymiennika ciepła w gruncie,
brak emisji szkodliwych substancji w miejscu stosowania urządzenia.
Spalanie biomasy
Biomasa może być wykorzystywana jako paliwo do urządzeń grzewczych. Spalane mogą być między innymi:
drewno ? polana, zrębki, pellety,
słoma ? bele lub kostki słomy, brykiet słomiany,
biogaz albo gaz drzewny otrzymywany z biomasy.
Wady i zalety:
paliwo dostępne jest zazwyczaj w niedużej odległości od miejsca wykorzystania ? nie ma konieczności transportu jak w przypadku węgla,
ceny biomasy, zwłaszcza różnego rodzaju odpadów, jest zazwyczaj niższa od innych paliw,
emisję dwutlenku węgla ze spalania biomasy uważa się za zerową, a zatem nieprzyczyniającą się do efektu cieplarnianego.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ogrzewanie
Kocioł węglowy centralnego ogrzewania
Kocioł centralnego ogrzewania opalany węglem
Kocioł węglowy centralnego ogrzewania jest również kłopotliwy w eksploatacji (ze względu na charakter materiału), ale posiada możliwość instalacji pewnych system/ów automatyki. Dodatkową zaletą jest możliwość pracy ciągłej oraz kumulacja energii w zbiorniku wodnym (który może posiadać alternatywną metodę podgrzewania ? np. elektryczną). System ten łatwo można przystosować do nowoczesnych metod opalania materiałami niewęglowymi. Kocioł centralnego ogrzewania instaluje się w kotłowni.
Wady i zalety:
trudny w sterowaniu (kocioł tradycyjny)
konieczność wykonania instalacji CO (kocioł centralny),
konieczność stałego nadzoru człowieka,
bardzo kłopotliwy nośnik energii.
Kocioł centralnego ogrzewania opalany gazem
Od kotła węglowego różni go znacząco charakter opału, co pozwala w większym stopniu dokonać automatyzacji procesu spalania.
Wady i zalety:
konieczność wykonania instalacji CO,
łatwość sterowania,
czyste spaliny,
czysta kotłownia,
wysoka sprawność energetyczna (kotły kondensacyjne),
możliwa współpraca z systemem solarnym (spadek zużycia gazu),
wyższe koszty eksploatacji.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ogrzewanie
Płaszczowo-rurowy wymiennik ciepła
Rekuperatory ? przykłady
Płaszczowo-rurowy wymiennik ciepła
Wymiennik ciepła typu rura w rurze
Płytowy wymiennik ciepła
wymiennik spiralny
Wymiennik płaszczowo-rurowy
Osobny artykuł: Wymiennik płaszczowo-rurowy.
Wymienniki płaszczowo-rurowe są jednym z najczęściej spotykanych typów wymienników w przemyśle41. Uniwersalność tego wymiennika wynika m.in. z:
różnorodności możliwych układów (różna ilość biegów, przeciwprąd, współprąd, itd.)
możliwość użycia elementów standardowych (rury, kołnierze, uszczelki, itd.)
stosunkowej prostota obliczeń i dużej dostępności do odpowiedniego oprogramowania
możliwości zastosowania w bardzo dużym zakresie ciśnień i temperatur1
szerokiej gamy możliwych materiałów konstrukcyjnych1.
Zbudowane są z cylindrycznego płaszcza, w którym biegną wiązki rurek. Jeden z płynów przepływa w przestrzeni płaszczowej, a drugi wewnątrz rurek. Wymiana ciepła zachodzi w poprzek ścian rurek.
Szczególnym przypadkiem jest wymiennik typu rura w rurze. Jego zaletą jest duża prostota. Jego główną wadą jest mała wydajność (powierzchnia wymiany ciepła jest mniejsza niż powierzchnia płaszcza, co generuje duże straty ciepła do otoczenia).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a