Co robić ze złamanym lub wybitym zębem?
Wszelkiego rodzaju urazy twarzy niosą ze sobą ryzyko uszkodzenia zębów. Najczęściej ulegają one złamaniu, ale mogą również zostać wybite ? dzieje się tak, kiedy ząb wypada z dziąsła razem z korzeniem. W takich sytuacjach jak najszybciej należy udać się na pogotowie stomatologiczne, gdzie specjaliści podejmą decyzję o dalszym działaniu. W przypadku złamania wiele zależy od stopnia odsłonięcia miazgi zębowej, zaś w razie wybicia zęba kluczowe znaczenie ma czas oraz warunki, w jakich wybity ząb dotarł do dentysty. Najlepiej jest trzymać go pod językiem, umieścić w mleku albo roztworze soli fizjologicznej, co pozwoli uchronić go przed zanieczyszczeniami i znacznie zwiększa szanse na skuteczne umieszczenie go w dziąśle.
Ból zęba
Ból zęba nie należy do rzadko spotykanych sytuacji, ale z całą pewnością nie jest przyjemnym doznaniem. Kiedy nagle zaczynamy odczuwać tę dolegliwość, zazwyczaj staramy się jak najszybciej ją załagodzić. Doraźnym środkiem łagodzącym jest z pewnością lek przeciwbólowy, jaki bez problemu kupimy w aptece. Kolejny krok to wizyta u stomatologa, który znajdzie przyczynę problemu i będzie w stanie skutecznie nam pomóc. Oczywiście zdarza się, że ból pojawia się w czasie, kiedy gabinety stomatologiczne są zamknięte ? w nocy czy też w dni wolne od pracy. Nie oznacza to jednak, że nie możemy wtedy liczyć na fachową pomoc ? w takich sytuacjach należy poszukać pogotowia stomatologicznego w pobliżu miejsca zamieszkania.
O przyczynach powstawania próchnicy
Aby doszło do rozwoju próchnicy muszą jednocześnie zaistnieć cztery czynniki:
bakterie
cukry
podatność zębów
czas
Każdy z nich jest czynnikiem koniecznym, lecz niewystarczającym, do powstania próchnicy.
Bakterie
Głównymi bakteriami odpowiedzialnymi za rozwój próchnicy są L. acidophilus oraz paciorkowce, a z nich najważniejsze to Streptococcus mutans. Inne próchnicotwórcze bakterie to: S. salivarius, S. mitis, S. sanguinis, Enterococcus faecalis. Bakterie te są zdolne do zainicjowania procesu próchnicowego, poprzez wytwarzanie kwasów w wyniku metabolizowania cukrów (głównie kwas mlekowy). Zakwaszone środowisko (pH poniżej 5,5) sprzyja demineralizacji szkliwa.
Ponadto bakterie te uczestniczą w powstawaniu płytki nazębnej. Stanowi ona doskonałe środowisko dla rozwoju bakterii pierwotnie tlenowych, a z czasem względnie beztlenowych.
Cukry
Cukry są podstawą metabolizmu bakterii. Znajdują się w różnych pokarmach w różnych ilościach. Cukry występujące naturalnie w pokarmach mają niewielkie znaczenie dla rozwoju próchnicy. Większą rolę odgrywają rafinowane cukry sztucznie dodawane do pokarmów. Cukry różnią się swoim działaniem próchnicotwórczym. Najbardziej do jej rozwoju predysponują sacharoza, glukoza i fruktoza. Skrobia ma znikomy wpływ na rozwój próchnicy.
Substytuty cukru takie jak aspartam nie wywołują próchnicy.
Bakterie bytujące w płytce nazębnej reagują na zwiększone stężenie cukrów na trzy sposoby:
przyspieszeniem metabolizmu,
skróceniem szlaków metabolicznych ? metabolizm cukrów jest ograniczony tylko do glikolizy i wytworzenia kwasu mlekowego (co prowadzi do zakwaszenia płytki i demineralizacji twardych tkanek zęba),
polimeryzacją cukrów i ich zmagazynowaniem poza komórką (tak powstaje lepki, nierozpuszczalny polimer glukozy mutan, który stanowi główny element spajający płytkę nazębną).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pr%C3%B3chnica_z%C4%99b%C3%B3w#Przyczyny